Bana Bir Yalnızlık Bıraktın
Bana bir yalnızlık bıraktın
Bütün sabahakarşılar büyüdü içimde
Gözümde son bakışların kışı
İçimde bütün belkilerin ilkyazı
Yaşam dediğin denizi alınmış bir uçurum
Kar çiçekleriyle bezenmiş mayıs tarlası ömrüm
Nice denizler yükselttim
Bir akarsu gibi, alçaltarak kendimi
Ey kırlangıç fırtınası, ey sevgili
“Buzda köz, güneşte çiy tanesi”
Bana bir yalnızlık bıraktın
İçinden kaç deniz, kaç güneş geçti
Sen, hangi güneşini unutmuş gecenin sabahısın
Dudağım dudağında ölebilirim
Sakın korkma, o bir aşktır
Ama yoksun
TUrkuaz bir umutsun
Bakışlarım acıyor gel artık
Sözcükler nefes almıyor
Göz bebeğimden öp artık.....
Anasayfa 
Arama 
Kayıt Ol 
Giriş yap 
Çarş. Nis. 02, 2008 9:37 pm