YAŞAMA ÖZGÜ

Konu: YAŞAMA ÖZGÜ C.tesi Mart 29, 2008 1:46 pm

HAYAT

Hayatı yaşamak, hem de doyasıya yaşamak... Ne kadar mümkün olabiliyor ki... Bazen küsüyoruz, bazen havalara uçuyoruz... Ne kadar isyan etsek de, hayat beklemiyor sizden kaçarcasına gidiyor... Bizler ancak arkasından bakabiliyoruz... Çoğu zaman yanında bile yürüyemeden... Biliyorum hayatı yaşamak gerekir, hem de çok iyi biliyorum... Çünkü ömür tükeniyor... Yaşayacağım hayatı, hem de doludizgin her ne varsa içinde, teğet geçmeyeceğim demek lazım... Kıyısından ucundan değil bu yaşamak, içinde yaşamak, bunu hissetmek lazım... Ancak o zaman insan olmanın gereklerini yerine getirebiliriz...İçinde olunca hayatın belki daha çok üzülüyor, daha çok acı çekiyoruz... Ama birde öbür yüzü var ki, mutluluğu ve huzuru daha çok ve kolay yakalıyoruz... İşte ben bu yüzden olduğum gibi görünmek için çaba sarf ederim... Zaten kalbim numara yapmayı bilmez ki...
Suya sabuna dokunmadan sorunsuz bir hayat yaşamak belki bazılarına uygun olabilir… Ama ben böyle bir hayat istemiyorum...
Benim hayatımda her şey olmalı... Hem de bazen katmerlisi... Bunu hissetmeyen anlamaz, anlamsız boş bulur güler geçer... Tıpkı hayatın onlara yaptığı gibi... Size uğurlar olsun diyorum...Ben öyle değilim... Benim sevdam, işim, param, pulum, her şeyim hayatın içinde olmalı... Hem de tam ortasında... Sen de, ben de varım diyorsan, uzat elini bir nefes kadar yakınız...
Kendime negatif olduğum, acı çektiğim zamanlar 'kır zincirlerini, dağıt bu kasvetli havayı' diyorum... Demesi kolay, hem de çok kolay... İçimdeki sese kulak verdiğimde,' bırak beni bırak ki, acının da kederinde zevkini çıkartayım. Öyle kolay mı üzüldüm, acı çektim demek' diyor... Değil tabi, hiç değil...
Çocukların bir oyunu vardır... Oyunlarına almak istemedikleri, bozarlar korkusuyla oyuna dâhil etmek istemedikleri, ama kırılmasın diye almak zorunda kaldıkları çocuklara, sen fasulyeden ol, yalancıktan oyna derler... Yalancıktan yaşamak, yaşamak değil ki... Ne anlarsın böyle yaşamdan... Ne acısı acı, ne sevinci sevinç olur...
Dedim ya, benim ki katmerli olmalı... Oldu mu yürek yanmalı, ayakların havalanmalı... Gözün bazen kör olmalı, bazen de dolmalı...Yaşama özen gösterenler, hayata anlamlı bakanlar bilirler ki, zaman her şeyi halleder... Yaralara merhem olur, kapanmaz denilen, geçmez denilen acılar gün gelir hafifler...Yalnızca külleri kalır...
Unutmayalım günün aydınlığa en yakın anı gecenin en koyu olduğu zamanlardan sonra başlar... Bunlar yaşamın incelikleri...
İnsanın kendine yatırım yapması, yaşam kalitesini arttırır...Kendimize yapacağımız en önemli yatırımlardan birisi gülümsemeyi öğrenmek... Tebessüm etmek, samimi davranmak hayatımızdan çıkarmamamız gerekenlerdendir... Bencillikten ve kişisel çıkarlardan da uzaklaşmak gerekir...Hayat harcadın beni dememek için, hayata ortak olmalı...
Her ne yaşıyor olursak olalım... Gönül gözümüzü ve aklımızı aynı kefeye koyalım... İkisi bir arada daha çok aydınlatır yarınlarımızı...
Keyifler değildir yaşamı değerli yapan...
Yaşamdır keyif almayı değerli kılan...
Keyifli anlarımız çok olsun. Bir nefeste değil, bir ömürde tükensin...

Konu: Geri: YAŞAMA ÖZGÜ C.tesi Mart 29, 2008 8:28 pm

Kardeşim bu güzel paylaşımın için teşekkür ederim..ellerine yüregine saglık...